Mirovni marš 1993. – Mir Sada

Međunarodni mirovni marš “Mir Sada” – “Mi dijelimo jedan mir” organiziran je u avgustu 1993. Zasnovan je na idejama nenasilne intervencije i “narodne diplomacije”, koje su ranije bile inspiracija za “Marš 500”, kada je 500 mirovnih aktivista, uglavnom iz Italije, dospjelo u opkoljeno Sarajevo u decembru 1992. Cilj “Mir Sada” je bio da ponovo stigne u Sarajevo, ali sa mnogo više učesnika i kao međunarodna inicijativa.

Glavni organizatori su bili “Beati i costruttori di pace” i francuska nevladina organizacija “EquiLibre”, s međunarodnim koordinacijskim odborom sa sjedištem u Ženevi. Između 2.000 i 3.000 sudionika okupilo se u Splitu početkom avgusta 1993. Inicijativa se na početku suočila s velikim izazovima zbog logističkih poteškoća, problema u koordinaciji i eskalacije rata; u aprilu 1993. započeo je “rat u ratu” između Armije BiH i HVO-a i poremetio planiranu rutu Mir Sada. Dio grupe ušao je u BiH, ali nakon nekoliko dana inicijativa je napuštena i gotovo svi učesnici su se vratili u Hrvatsku. Samo je mala grupa od oko 50 osoba nastavila samostalno i na kraju stigla u Sarajevo, među njima i Gerard Spekman.

Poteškoće oko marša Mir Sada izazvale su mnoge rasprave među i izvan aktivističkih grupa. Neki su marš smatrali potpunim neuspjehom, drugi su tvrdili da je on barem pokušaj da se nešto učini, čak i ako ciljevi nisu postignuti.