SOS Balkanes

Udruženje SOS Balkanes osnovano je 1992. u San Sebastijanu. Unutar Španije, bili su aktivni i u drugim gradovima Baskije, i otvorili su ured u Splitu (Hrvatska), kao logističku bazu za humanitarne konvoje koje su organizirali u različite dijelove BiH tokom rata. Osim humanitarnih konvoja i pomoći bosanskim izbjeglicama koje su stigle u Baskiju, SOS Balkanes je organizovao demonstracije, informativne kampanje i druge aktivnosti, kako bi osudio projekat “Velike Srbije” i stav UN-a, te podržao nezavisnu, nepodijeljenu i multietničku Bosnu i Hercegovinu. Oni su se zalagali za ukidanje embarga na oružje i za pravo BiH da se brani, odbacujući ideju da je neutralnost moguća u takvom ratu, jer bi neutralnost bila ekvivalentna podršci onima koji su počinili zločine. SOS Balkanes je zaista bio uvjeren da prava solidarnost podrazumijeva zauzimanje jasnog stava, te su uporedili situaciju sa Španskim građanskim ratom 1930-ih: “Poput Koestlera, Hemingwaya, Orwella i mnogih drugih (uključujući i mnoge iz Jugoslavije) koji su nam pritekli u pomoć kada je fašizam otvorio vatru na naše slobode prije 50 godina, naučili smo prepoznati krivce, uprijeti prstom u njih i zahtijevaju njihovu odgovornost”, kako su pisali u svom biltenu 1993. SOS Balkanes je izabrao da svoj bilten nazove “Oslobođenje”, u znak počasti i solidarnosti sa sarajevskim dnevnim novinama koji je postao simbol otpora opsadi. Organizacija je nakon rata nastavila sa radom u BiH, posebno u Goraždu, a prestala je sa radom 2011.