Mozartov Rekvijem

Nacionalna biblioteka u Sarajevu, impresivna građevina iz austrougarskog vremena u kojoj je bilo smješteno 2 miliona knjiga i vrijednih dokumenata, uništena je zapaljivim bombama u avgustu 1992. Ruševine zgrade brzo su postale simbol volje opsadnika Sarajeva, koji ne samo da su terorisali grad i njegove stanovnike, već su uništavali i njegovu kulturnu baštinu.
U tom kontekstu, nekoliko kulturnih aktivnosti organizovano je unutar ruševina Nacionalne biblioteke tokom opsade, kako bi se istakla razaranja, ali i volja da se kultura suprotstavi barbarstvu i nastavi sa kulturnim životom bez obzira na sve. Najznačajniji događaj bio je Mocartov Rekvijem, koji su 19. juna 1994. u ruševinama zgrade izveli Hor sarajevske Katedrale i Sarajevska filharmonija, pod dirigentskom palicom Zubina Mehte, koji je u to vrijeme bio šef-dirigent jednog operskog festivala u Firenci. Kao solisti su učestvovali i operski pjevači Cecilia Gasdia, Ildiko Komlosi, José Carreras i Ruggero Raimondi. Ovaj koncert je bio jedan od nekoliko humanitarnih koncerata klasične muzike koje je organizovao italijanski producent Mario Dradi, u cilju prikupljanja donacija za pomoć izbjeglicama. Događaju u zgradi moglo je prisustvovati samo 50 osoba, ali ga je uživo prenosila televizija u Italiji i drugim zemljama. Fotografije i video snimci ovog događaja su uveliko distribuirani tako da je koncert ubrzo postao simbol kulturnog otpora Sarajeva i međunarodne podrške gradu.

Tokom opsade, Sarajevska filharmonija je nastavila sa vježbama i organizacijom koncerata, iako je nekoliko njihovih članova ubijeno a instrumenti uništeni. U septembru 1994., dva mjeseca nakon Rekvijema, Sarajevska filharmonija kreće na turneju po Italiji, a 1995. također po Austriji, Turskoj i Češkoj.